روند بروز اقدام به خودکشی در ایران (۹۱-۱۳۸۰)- یک فراتحلیل

زمینه: اقدام به خودکشی عملی آگاهانه است که در آن شخص به صورت عمدی، رفتاری غیرعادی با هدف آسیب رساندن به خود انجام می دهد. اطلاعاتی مبنی بر میزان بروز کلی اقدام به خودکشی در سطح کشور وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بروز اقدام به خودکشی در ایران به روش مرور سیستماتیک و فراتحلیل انجام شد. روش­ها: این مطالعه به صورت مرور سیستماتیک و فراتحلیل بر روی مقالات منتشرشده در مورد اقدام به خودکشی در ایران بین سال های 91-1380 انجام شد. به همین منظور طی جستجو در بانک های اطلاعاتی m‏edlib، google scholar، pubmed، isi، science direct، sid، medline،magiran  و irandoc تعداد 31 مقاله در خصوص موضوع مورد مطالعه استخراج و نتایج آن ها با استفاده از نرم افزار stata 11.1 و spss 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: نمونه مورد بررسی 68757 نفر بود. میزان بروز اقدام به خودکشی در کل جمعیت 65/91، در مردان 2/82 و در زنان 79/115 در صدهزار نفر برآورد گردید. بیشترین بروز مربوط به استان البرز در سال 1387 (203 در صدهزار نفر) و کم ترین میزان مربوط به استان چهارمحال بختیاری در سال 1384 (8/19 درصدهزار نفر) بود. روند بروز اقدام به خودکشی طی سال های 91-1380 افزایش داشته است. نتیجه­گیری: میزان بروز اقدام به خودکشی در کشور بالا است. اقدام به خودکشی در زنان بیشتر از مردان بوده و در افراد گروه سنی 24–15 سال شایع تر است. روند آن نیز طی دهه گذشته افزایش داشته است لذا پیشنهاد می­گردد طرح­های مداخله­ای جهت پیشگیری و کاهش بروز این اقدام توسط سازمان­های ذیربط صورت گیرد.